ৰঘুপতি অসমীয়া চিনেমাৰ সমালোচনা

 চিনেমাৰ আখ্যানৰ ক্ষেত্ৰখনত সময় নিৰ্ধাৰণক প্ৰায়ে গুৰুত্বপূৰ্ণ বুলি গণ্য কৰা হয়, কিয়নো এটা বিশেষ মুহূৰ্তত এখন ভালদৰে উপযুক্ত ছবিৰ উত্থানে উল্লেখযোগ্য প্ৰভাৱ পেলাব পাৰে। ২০২৩ চনৰ ৫ মে’ত কেৰালাৰ হিন্দু ছোৱালীৰ দুখজনক দুৰ্দশাৰ বিষয়ে গভীৰভাৱে আলোচনা কৰি মুছলমান ল’ৰাৰ দ্বাৰা পৰিচালিত অপহৰণৰ পদ্ধতিগত প্ৰক্ৰিয়াৰ বলি হোৱা, বিভিন্ন অজুহাতত, দ্য কেৰেলা ষ্ট’ৰী শীৰ্ষক এখন ছবি মুক্তি পায়। ইয়াৰ পিছত এই ছোৱালীকেইজনীক আফগানিস্তানলৈ সৰবৰাহ কৰি সন্ত্ৰাসবাদী সংগঠনত যোগদান কৰিবলৈ বাধ্য কৰা হয়।

কাকতলীয়াভাৱে ২০২৩ চনৰ ১৬ জুনত আদিপুৰুষ নামৰ আন এখন ছবি মুক্তিৰ কথা আছে, য’ত ৰামায়ণৰ কালজয়ী মহাকাব্য কাহিনীক অভিনৱ চিনেমাৰ আৰ্হিৰ জৰিয়তে চিত্ৰিত কৰা হৈছে। এই পৰ্যালোচনাৰ পাঠকসকলৰ আগত ৰামায়ণৰ পৰিচয় দিয়াটো অপ্ৰয়োজনীয়, কিয়নো ইয়াত কীৰ্তিচিহ্নস্বৰূপ যুদ্ধৰ সূচনা কৰা কুৎসিত ৰাৱণে অপহৰণ কৰা মৰমৰ পত্নী সীতাক উদ্ধাৰৰ বাবে ভগৱান ৰামৰ বীৰ যাত্ৰাৰ কথা কোৱা হৈছে।

এই দুটা আখ্যানমূলক কাঠামোৰ মাজত অৱস্থিত শ্ৰী ৰঘুপতি ছবিখনক লক্ষণীয়ভাৱে এনে এখন কাহিনী হিচাপে অৱস্থিত কৰিব পাৰি যিয়ে ইয়াৰ মুক্তিৰ সময়সীমাৰ উল্লেখিত পূৰ্বসূৰী আৰু উত্তৰাধিকাৰীৰ মাজত বহু বিন্দু সংযোগ কৰে। ৰামায়ণৰ মহাকাব্য কাহিনীয়ে বিশেষকৈ ৰামৰ চৰিত্ৰটোৱে আখ্যানৰ বাবে কেনেদৰে এক উল্লেখযোগ্য প্ৰেৰণাৰ উৎস হিচাপে কাম কৰে সেই বিষয়ে ছবিখনে তীব্ৰভাৱে গুৰুত্ব আৰোপ কৰিছে। ‘ৰঘুপতি ৰামচন্দ্ৰৰ আন এটা নাম আৰু ৰামচন্দ্ৰৰ ভাগ্যত আছিল লংকাৰ শাসকক পৰাস্ত কৰা। অৱশেষত ৰাৱণক হত্যা কৰাৰ সময়তে তেওঁৰ বৈশিষ্ট্যক মূৰ্ত কৰি তোলা আন দুষ্টতাৰ ৰূপৰ উন্মেষ ঘটিছিল” ছবিখনৰ এটা সংলাপত কোৱা হৈছে।



শ্ৰী ৰঘুপতিৰ কাহিনী অতি ৰৈখিক গাঁথনিৰে আগবাঢ়িছে। অসমৰ দুৰ্গম অঞ্চলৰ এখন গাঁৱৰ বিদ্যালয়ত পদবী গ্ৰহণ কৰাৰ সময়ত প্ৰকৃত নিষ্ঠা আৰু পাঠদানৰ প্ৰতি আকৰ্ষণেৰে পৰিচালিত প’ৰীৰ সৈতে আমাক চিনাকি কৰাই দিয়ে। কিন্তু ৰহস্যজনক পৰিস্থিতিত পৰীক মৃত অৱস্থাত উদ্ধাৰ হোৱাত ট্ৰেজেডীৰ সৃষ্টি হয় আৰু স্কুলৰ পৰা ঘৰলৈ অহাৰ পথত তাইৰ লগত অহা স্কুললৈ যোৱা কণমানি ছোৱালী দুজনী নিৰুদ্দেশ হয়। ইয়াৰ প্ৰতিক্ৰিয়া স্বৰূপে নিজৰ সততা আৰু অধ্যৱসায়ৰ বাবে বিখ্যাত এ চি এছ বিষয়া ৰঘুপতী ৰায় বৰুৱাই হেৰুৱা ছোৱালীকেইজনীৰ সন্ধান আৰু উদ্ধাৰৰ অভিযানত নামি পৰে। বাটত তেওঁ যুৱতী আৰু শিশুৰ সৰবৰাহৰ সৈতে জড়িত এক ব্যাপক নেটৱৰ্কৰ ওপৰত উজুটি খায়। এই অবৈধ অভিযানৰ মাষ্টাৰমাইণ্ড হৈছে আলটাফে, এজন কুখ্যাত অপৰাধী ব্যক্তি যিয়ে নিজৰ বিস্তৃত সংযোগৰ সহায় লৈ অপহৃত মহিলা আৰু শিশুসকলক সীমান্ত পাৰ হৈ বাংলাদেশলৈ লৈ যায়।

শ্ৰী ৰঘুপতিয়ে ছাচপেন্স আৰু অপ্ৰত্যাশিত টুইষ্টৰ এক আকৰ্ষণীয় মিশ্ৰণ আগবঢ়াইছে যিয়ে ইয়াৰ সমগ্ৰ সময়ছোৱাত দৰ্শকক আকৰ্ষিত কৰে। প্ৰথমাৰ্ধটো অলস গতিৰে আৰম্ভ হয় কাৰণ প’ৰীৰ মৃত্যুক কেন্দ্ৰ কৰি হোৱা কেন্দ্ৰীয় সংঘাতটোৱে পৰিঘটনাৰ ৰৈখিক অগ্ৰগতিৰ বাবে বাস্তৱায়িত হ’বলৈ সময় লয়। প্ৰথম অৱস্থাত ছবিখনে নিজকে এক আনন্দদায়ক পাৰিবাৰিক নাটক হিচাপে উপস্থাপন কৰে, য’ত সকলো ঠাইতে পৰে আৰু সকলোৱে সুখী আৰু সন্তুষ্ট। ইয়াৰ লগত লঘু কমেডীৰ মুহূৰ্তও। কিন্তু প’ৰিৰ দুৰ্ভাগ্যজনক অৱসানৰ আকৰ্ষণীয় পৰিঘটনাৰ লগে লগে আখ্যানটোৰ সুৰ আৰু গতিবেগৰ এক উল্লেখযোগ্য পৰিৱৰ্তন ঘটে।

তাৰ পৰাই ৰবি শৰ্মাই পদত্যাগ পত্ৰখন গতাই দি পৰিৰ মৃত্যুৰ তদন্তৰ বিষয়টো নিজৰ হাতলৈ লৈ ছবিখনত এক নাটকীয় পৰিৱৰ্তন ঘটে, সাম্প্ৰতিক সময়ৰ অসমীয়া চিনেমাত থিয় দি থকা এক ধাৰাবাহিক তীব্ৰ একচন ছিকুৱেন্স মুকলি কৰি দিয়ে . দ্বিতীয়াৰ্ধত অপৰাধ, হিংসা আৰু ৰক্তপাতেৰে পৰিপূৰ্ণ এক গ্ৰিটি পৰিৱেশ প্ৰদৰ্শন কৰা হৈছে। ইয়াৰ বৈশিষ্ট্য হৈছে উচ্চস্বৰে শব্দ মিশ্ৰণ, কিয়নো একচন ক্ৰমসমূহ উচ্চ ডেচিবেল স্তৰলৈ বৃদ্ধি কৰা হয়, যাৰ ফলত চিনেমা হলৰ ভিতৰত ইয়াৰ প্ৰভাৱ বজ্ৰপাতৰ দৰে অনুভৱ কৰাটো নিশ্চিত কৰা হয়।

কিন্তু এতিয়া যি ৰৈখিক আৰু পোনপটীয়া ধৰণেৰে কোৱা হৈছে, তাৰ বিপৰীতে প’ৰীৰ ভাগ্যজনক কাণ্ডৰ প্ৰকাশক বাধা দি শ্ৰী ৰঘুপতিৰ ছাচপেন্সৰ উপাদানটো বৃদ্ধি কৰিব পৰা গ’লহেঁতেন। ইয়াক ফ্লেছবেক হিচাপে উপস্থাপন কৰিলে মৃত্যুৰ পৰা অধিক প্ৰভাৱ পৰিলহেঁতেন। তেতিয়া প’ৰীৰ ভাগ্যক কেন্দ্ৰ কৰি থকা অস্পষ্টতাৰ লগতে নিৰুদ্দেশ হোৱা ছোৱালীকেইজনীৰ ক্ষেত্ৰখনে ৰঘুপতিৰ চৰিত্ৰটোৱে সন্মুখীন হোৱা আৱেগিক প্ৰত্যাহ্বানবোৰত অধিক গভীৰতা বা অতিৰিক্ত জটিলতাৰ স্তৰ যোগ কৰিব পাৰিলেহেঁতেন।

এই ছবিখনত অভিনেতা ৰবি শৰ্মাৰ দক্ষতাই তেওঁৰ শাৰীৰিক ক্ষমতাৰ বাহিৰলৈ গৈ তেওঁৰ নিপুণ সংলাপ প্ৰদান কৰাটোও সামৰি লৈছে। “যদি সেইবোৰ ধুমুহা হয়, তেন্তে মই জুই আৰু বতাহ বলিলে জুই অধিক উজ্জ্বলভাৱে জ্বলি উঠে”, তেওঁ কয়। কেইবাগৰাকীও নিৰীহ কণমানি ছোৱালীৰ জীৱন উদ্ধাৰৰ বাবে উৎসৰ্গিত এজন সৎ বিষয়া আৰু দয়ালু ব্যক্তি হিচাপে তেওঁ থিয় দিছে। তেওঁ নিজৰ চৰিত্ৰটোক ন্যায্যতা প্ৰদান কৰিছে, প্ৰতিটো ফ্ৰেমত বীৰত্বৰ আভা বিকিৰণ কৰা অভিনয় আগবঢ়াইছে। তেওঁৰ পৰ্দাত উপস্থিতি আকৰ্ষণীয়, কিয়নো তেওঁ ভূমিকাটোৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় মনোভাৱ আৰু প্ৰকাশভংগীক ত্ৰুটিহীনভাৱে চিত্ৰিত কৰিছে।

ছবিখনত সুব্ৰত কাকোটিৰ পৰিচালনাৰ বৈশিষ্ট্য হৈছে ইয়াৰ স্পন্দনশীল আৰু শক্তিশালী শৈলী, যিয়ে নায়ক ৰঘুপতিৰ সাৰমৰ্মক ফলপ্ৰসূভাৱে ধৰি ৰাখিছে। কাকোতিয়ে শৰ্মাৰ চৰিত্ৰৰ বিপৰীতমুখী দিশবোৰৰ মাজত নিপুণতাৰে ভাৰসাম্য ৰক্ষা কৰে। আনুষ্ঠানিক চুট পিন্ধিলে ৰঘুপতিয়ে সংঘাত সমাধানৰ বাবে আলোচনাক পছন্দ কৰি এক সুৰিত আৰু যুক্তিবাদী আচৰণৰ সৃষ্টি কৰে। কিন্তু যেতিয়া তেওঁ নিজৰ চাৰ্টটো ঢালি দিয়ে, তেতিয়া ৰঘুপতি এক ভয়ংকৰ আৰু আক্ৰমণাত্মক শক্তিলৈ ৰূপান্তৰিত হয়, যিয়ে যিকোনো অন্যায়ৰ বাবে দ্ৰুত আৰু নিৰ্মম প্ৰতিশোধ নিশ্চিত কৰে। পৰিচালক সুভ্ৰাত কাকোটিয়ে এই সূক্ষ্মতাবোৰক বিশেষজ্ঞতাৰে নেভিগেট কৰে, প্ৰতিটো দৃশ্যতে কেৱল প্ৰয়োজনীয় তীব্ৰতা আৰু আক্ৰমণাত্মকতাক উলিয়াই আনি।

অসমীয়া চিনেমাৰ দৃশ্য নান্দনিকতাক উন্নীত কৰা শেহতীয়া কালৰ কাৰিকৰী উন্নতিয়ে আৰু অধিক বৰ্ধিত কৰি তুলিছে একচন ছিকুৱেন্সবোৰ উল্লেখযোগ্য। বিশেষকৈ ক্লাইমেক্টিক দৃশ্যবোৰত এই কথা স্পষ্ট হৈ পৰে, যিটো নিঃসন্দেহে ছবিখনৰ শিখৰ বুলি ঘোষণা কৰিব পাৰি। বিশেষকৈ উল্লাসজনক যুঁজৰ ক্ৰমবোৰত ৰবি শৰ্মাই নিজৰ ভূমিকা উপভোগ কৰা যেন লাগে, য’ত তেওঁ জিলিকি উঠে। কিন্তু পৰিতাপৰ বিষয় যে প্ৰীতি কংগনা আৰু প্ৰিয়ম পল্লবীক ছবিখনত নিজৰ প্ৰতিভা প্ৰদৰ্শনৰ বাবে সীমিত সুযোগহে দিয়া হৈছে।

অভিনেতা ৰাজ শৰ্মাই আলটাফৰ চৰিত্ৰত আকৰ্ষণীয় অভিনয় আগবঢ়াইছে, তেওঁৰ চিত্ৰণত উল্লেখযোগ্য সাহস আৰু দৃঢ়তা প্ৰদৰ্শন কৰিছে। অৱশ্যে প্ৰবীণ অভিনেতা অৰুণ নাথে নিজৰ ভূমিকাত এক অভূতপূৰ্ব শ্বেগাৰ যোগ কৰি স্থায়ী ছাপ পেলাইছে। ৰবি শৰ্মাৰ অভিনয় হাতচাপৰিৰ যোগ্য হ’লেও অৰুণ নাথৰ আগতে কেতিয়াও দেখা নোপোৱা মনোমোহা চিত্ৰকল্পই আৰু অধিক প্ৰশংসা লাভ কৰে, যাৰ ফলত তেওঁৰ হাতচাপৰি আৰু প্ৰশংসা দুগুণ হয়। ভূপন হাজৰিকাৰ গীতৰ পৰা দৰ্শনবোৰ চুহি উলিয়াই পৌৰাণিক কাহিনীৰ সৈতে সংযুক্ত কৰা পদ্ধতিটোও সিদ্ধাৰ্থ শৰ্মাৰ চৰিত্ৰটো অতি আকৰ্ষণীয়।

যদিও ছবিখনৰ অভিনয় আৰু কাৰিকৰীভাৱে শক্তিশালী নিষ্পাদনে উদ্ধাৰ কৰিছে, তথাপিও শ্ৰী ৰঘুপতি, প্ৰেৰণাদায়ক বা যুগান্তকাৰী কাহিনীভাগ আগবঢ়োৱাৰ ক্ষেত্ৰত চুটি হৈ পৰিছে। ইয়াৰ আগতেও বহুবাৰ অন্বেষণ কৰা চিনাকি ভূখণ্ডত ভৰি দিয়ে। আৰু ছবিখনৰ চিত্ৰনাট্যত গুৰুতৰ অভাৱ দেখা গৈছে। আটাইতকৈ ডাঙৰ কথাটো হ’ল ছবিখনত ব্যক্তিত্বৰ অভাৱ।

Raghupati assamese movie review

সিদ্ধাৰ্থ শৰ্মা আৰু অৰুণ নাথৰ সৈতে জড়িত অনন্য চৰিত্ৰৰ পৰীক্ষা-নিৰীক্ষা এই ছবিখনৰ বাবে নিৰ্দিষ্ট হ’লেও সামূহিকভাৱে ছবিখনে এক সুকীয়া পৰিচয় প্ৰতিষ্ঠা কৰাত ব্যৰ্থ হয়। হয়তো ইয়াৰ কাৰণ হ’ল ছবিখন ইয়াৰ শিৰোনাম চৰিত্ৰটোক কেন্দ্ৰ কৰি ঘূৰি থাকে আৰু চৰিত্ৰটোৰ চিত্ৰণ আৰু ৰূপ ৰবি শৰ্মাৰ শেহতীয়া আন আন ৰচনাসমূহৰ পৰা বিশেষভাৱে পৃথক নহয়। বা হয়তো বিষয়ভিত্তিক আৰু নান্দনিক সাদৃশ্য অধিক শক্তিশালী যিয়ে অবৈধ, ক’লা আৰু বগা আৰু শ্ৰী ৰঘুপতীক একেলগে সংযোগ কৰে।

কিন্তু তাৰিখৰ কাহিনীভাগ, প্ৰথমাৰ্ধৰ অসমান গতি, আৰু নাৰী চৰিত্ৰৰ প্ৰায় অস্তিত্বহীন ভূমিকা যিয়েই নহওক কিয়, শ্ৰী ৰঘুপতিয়ে ধাৰাটোৰ অনুৰাগীসকলৰ বাবে একান্তভাৱে তেওঁলোকৰ পছন্দ অনুসৰি যথেষ্ট একচন প্ৰদান কৰি নিজৰ উদ্দেশ্য সফলতাৰে পূৰণ কৰে। উপন্যাস কাহিনীৰ আশা কৰাসকলে হয়তো সহজেই হতাশ হ’ব পাৰে, কিন্তু ধীৰ গতিৰ যুঁজ আৰু বীৰত্বপূৰ্ণ ৰক্তপাতৰ তীব্ৰ সোৱাদৰ পৰা উত্তেজনা বিচৰাসকলে নিঃসন্দেহে ইয়াত আনন্দ লাভ কৰিব।

মুক্তিৰ সময়ত সাময়িক পলম হোৱাৰ পিছত অৱশেষত ২০২৩ চনৰ ৫ জুনত শ্ৰী ৰঘুপতিয়ে চিনেমাগৃহত স্থান লাভ কৰে।আৰু প্ৰাৰম্ভিক হুলস্থুলৰ মতে, ৰত্নাকৰে যতীন বৰাৰ আৰু মিছনক কেনেকৈ উন্নীত কৰিছিল, ঠিক সেইদৰে ৰবি শৰ্মাৰ কেৰিয়াৰক পুনৰ সংজ্ঞায়িত কৰাৰ সম্ভাৱনা শ্ৰী ৰঘুপতিত আছে চীনে জুবিন গাৰ্গৰ ৰূপান্তৰ ঘটাইছিল।

শ্ৰী ৰঘুপতীক অসমৰ আন সৰ্বকালৰ বক্স অফিচ সফলতা যেনে ৰত্নাকৰ, কাঞ্চনজংঘা, মিছন চাইনাৰ সৈতে তুলনা কৰিলে দৰ্শকে হয়তো কৌতুহলী হ’ব যে ই ক’ত থিয় দিছে। আত্ম-অনুগ্ৰহৰ ক্ষেত্ৰত কাঞ্চনজংঘা বা মিছন চাইনাতকৈ শ্ৰী ৰঘুপতি কম আড়ম্বৰপূৰ্ণ আৰু অধিক যুক্তিযুক্ত হোৱাৰ বিপৰীতে ৰত্নাকৰে আখ্যানমূলক প্ৰভাৱ আৰু গীতৰ ক্ষেত্ৰত ইয়াক অতিক্ৰম কৰিছে। অৱশ্যে ৰত্নাকৰে সাহস কৰাতকৈ শ্ৰী ৰঘুপতি অধিক মৌলিক।